• Welkom op 'planet Rolex' en haar bewoners

Archive for maart, 2015

Baselworld 2015: Rolex en Omega slaan dezelfde weg in
by admin

Het meest opvallende nieuws van Baselworld 2015 vond ik de nieuwe kalibers die Omega (8900/8901) en Rolex (3255) hebben uitgebracht. Beide zijn nog een stap verder gegaan dan de stringente testen van het COSC om een chronometer certificaat te verkrijgen.
Nieuw is dat, waar bij het COSC alleen de uurwerken worden getest, Omega en Rolex hun nieuwe kalibers ook in de kast aan testen onderwerpen. Omega is hiervoor in zee gegaan met METAS (Federaal Instituut voor de Metrologie in Zwitserland) terwijl Rolex zijn eigen testen ontworpen heeft. De gelijkenis tussen de beide testen is opvallend groot.
Waar het predicaat van Rolex alleen voor de eigen uurwerken geldt, is de titel Master Chronometer (in het geval van Omega, Master Chronometer Co-Axial) een titel die ieder merk kan gaan voeren na goedkeuring van METAS. Dit betekent in ieder geval dat Omega de komende jaren steeds minder uurwerken naar het COSC zal sturen omdat METAS alle testen uitvoert.

De presentatie van de Omega Globemaster op Baselworld 2015

De presentatie van de Omega Globemaster op Baselworld 2015

Omega Globemaster Gold

Omega Globemaster Gold

Omega_Globemaster_caseback_560

Het nieuwe Rolex kaliber 3255

Het nieuwe Rolex kaliber 3255

Kaliber 3255 parachrom-oscillator

Kaliber 3255 parachrom-oscillator

Het nieuwe chronergy-escapement van Rolex kaliber 3255

Het nieuwe chronergy-escapement van Rolex kaliber 3255

Rolex Day Date 40mm

Rolex Day Date 40mm

Om de kwalificatie Master Chronometer (OMEGA kalibers 8900/8901 ) van het METAS te verkrijgen worden op een horloge acht verschillende testen uitgevoerd.
In een verhelderend artikel over METAS certificatie staat wat METAS doet naast de richtlijnen van het COSC.

‘Where COSC was only used to proof the accuracy of a watch, the new “Officially Certified” label on the dial will proof a couple of things more:

– the function of each movement when exposed to magnetic fields greater than 15,000 gauss;
– the function of each watch (!!) when exposed to magnetic fields greater than 15,000 gauss;
– average daily precision (different positions and temperatures) between 0 and +5 seconds a day (before and after being exposed to magnetic fields > 15,000 gauss);
– the power reserve (in hours) of a watch;
– water resistance (in water)’.

Het nieuwe ROLEX kaliber 3255 heeft nog steeds de chronometer kwalificatie van het COSC maar door allerlei aanpassingen aan het uurwerk beweerd Rolex dat kaliber 3255 tweemaal nauwkeuriger is dan een standaard chronometer. Deze aanpassingen zijn onder meer te vinden in het echappement (Chronergy escapement) en de Parachrom balansveer van niobium en zirconium; de balansveer is hierdoor ongevoelig voor magnetisme en temperatuurwisselingen en tienmaal beter bestand tegen schokken. Kaliber 3255 heeft 14 patenten en meer dan 90% van de onderdelen zijn nieuw. De gangreserve bedraagt 70 uur want een toename is van 50%. Heel bijzonder is dat Rolex zijn eigen oliën heeft ontwikkeld voor de smering van het uurwerk; zij zijn daarmee het enige onafhankelijke horlogemerk dat deze producten in-house fabriceert. Ook esthetisch is er een hoop werk verricht wat het extra jammer maakt dat de achterkant van de horloges niet van saffierglas zijn. Interessant is ook dat de rotor met 1 centrale schroef bevestigd is, dit vergemakkelijkt de assemblage, wat rechtstreeks te vergelijken is met de Swatch Sistem51. Als aanvulling op de Rolex site nog een artikel over de nieuwe Rolex Day-Date 40mm met het kaliber 3255.

Twee zaken vallen direct op in bovenstaande tekst. In de eerste plaats natuurlijk het feit dat Rolex en Omega op hetzelfde tijdstip nieuwe kalibers uitbrengen die allebei de lat duidelijk hoger leggen dan deze die geldt voor de ‘normale’ chronometers van het COSC. De uitgevoerde testen komen zeer overeen met elkaar.
In de tweede plaats, en dit is nog interessanter, is dat Rolex en Omega volstrekt verschillende wegen bewandelen om hetzelfde resultaat te bereiken. Rolex heeft ervoor gekozen om alles in-house te houden, zelfs de oliën zijn zelf ontwikkeld, waardoor het predicaat van het nieuwe kaliber 3255 alleen voor Rolex horloges geldt.
Omega daarentegen heeft juist de hulp ingeroepen van een externe instantie, het METAS, om alle testen en metingen te doen. Het hieruit volgende predicaat Master Chronometer is niet enkel voorbehouden aan Omega maar ieder merk dat weet te slagen voor de testen van het METAS mag Master Chronometer op de wijzerplaat zetten. Het zal boeiend worden om te zien hoe het COSC op deze ontwikkeling gaat reageren.

Nog een laatste leuk nieuwtje van Baselworld 2015:

Tudor North Flag

Tudor North Flag

TUDOR-NORTH-FLAG-BACK_560

TUDOR-MT5621-MOVEMENT_560
Tudor kaliber MT5621

Tudor, het dochtermerk van Rolex, heeft voor het eerst een in-house manufacture uurwerk op de markt gebracht, het kaliber MT5621. Bovendien is het uurwerk ook een COSC chronometer dus Tudor heeft een dubbele slag geslagen.
Het nieuwe model, de North Flag, is geïnspireerd op Tudor’s uit de vijftiger jaren die gebruikt werden bij poolexpedities. Tudor zegt daar zelf het volgende over:
‘In the early 1950s, the members of the British North Greenland Expedition wore TUDOR Oyster Prince watches on their wrists while carrying out a series of experiments in the most hostile conditions imaginable on Earth. Their watches, like the rest of their scientific equipment, took on the dimension of a scientific instrument whose reliability was crucial to life on-site.’
Als prijs voor de nieuwe Tudor North Flag wordt nu gesproken over 3500 euro.

Jaap Bakker

maart 30th

17:38
Horlogemerken

Kalibers

Ron van der Ende: tovenaar met sloophout
by admin

re stadsbus2007 183x112x14cm collectie Museum Rotterdam
Stadsbus, 2007 (183x112x14cm), collectie Museum Rotterdam

re stadsbus2007 detail
Detail Stadsbus, 2007

re 2007 LaDouze 86x53x8cm private collection Rotterdam
La Douze, 2007 (86x53x8cm), privé collectie Rotterdam

Ron van der Ende (Delft, 2 juli 1965) is een Rotterdamse kunstenaar die sinds 2000 de meest fantastische kunstwerken maakt van sloophout, zogenaamde basreliëfs. Van dit sloophout, vaak nog voorzien van verflagen, maakt hij dun fineer dat hij vervolgens met talloze spijkertjes op hout bevestigd. Zijn onderwerpen zijn overwegend uit het dagelijks leven, auto’s, schepen, natuur, de ruimte en het briljante van zijn werk is dat het op afstand als 3D oogt maar van dichtbij zie je dat het kunstwerk maar ongeveer een decimeter dik is.

Naar aanleiding van een tentoonstelling (20/12/’14-1/3/’15) van Ron’s werk in de Kunsthal in Rotterdam schreef het museum het volgende op de site:

‘Met ‘The Factory Set’ heeft de Kunsthal Rotterdam een primeur: bijna veertig werken van de Rotterdamse kunstenaar Ron van der Ende zijn voor het eerst bij elkaar gebracht voor een indrukwekkend overzicht naar aanleiding van zijn honderdste ‘bas-reliëf’. Van der Ende is bekend van zijn monumentale geconstrueerde reliëfs, bijna platte sculpturen van onder meer auto’s, gebouwen en ruimtecapsules. De beelden die hij samenstelt, zijn archetypen uit de (recente) geschiedenis, die voor iedereen herkenbaar zijn. Zijn werken laten symbolen van vooruitgang zien, maar ook natuurlijke vormen zoals kristallen en meer recent vluchtige voorwerpen zoals een gloeiend stuk hout en een lap vlees. De tentoonstelling biedt voor het eerst een fascinerende dwarsdoorsnede van zijn oeuvre – Van der Ende begon veertien jaar geleden met zijn bas-reliëfs – waarin de consistentie van zijn werk, het ambachtelijke maakproces en de schoonheid ervan centraal staan.

Met de hand gemaakt

De werkwijze van Ron van der Ende is nauwgezet en tijdrovend. Ieder werk bestaat uit een mozaïek van talloze stukjes dun gezaagd oud hout waar de originele verflaag nog op zit. Hij selecteert dit fineer op kleur en maakt het met de hand zorgvuldig op maat tot het precies past. De reliëfs zijn robuust van vorm en ogen van een afstand realistisch. Van dichtbij valt het kleurenpalet van het fineer echter in eindeloos veel schakeringen uiteen. Dan wordt het ruwe oppervlak zichtbaar van het gebruikte hout, dat met honderden spijkertjes is vastgezet. Door het nauwkeurig opgebouwd perspectief ontstaat een fascinerend ‘tromp- l’oeil’ effect: vanwege het gezichtsbedrog lijken de werken de ruimte in te komen, terwijl ze in werkelijkheid slechts zo’n twaalf centimeter diep zijn. De meeste werken in de tentoonstelling zijn doorgaans niet in het openbaar te zien.’

re Chevelle 65 2000
Chevelle 65, 2000 (het eerste basreliëf kunstwerk)

Ron groeide op in Maasdijk in het Westland waar zijn vader werkte in een timmerfabriek. Ron kwam dus reeds op jonge leeftijd in aanraking met het bewerken van hout maar tijdens zijn opleiding aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam koos hij aanvankelijk voor de schilderkunst maar later stapte hij over naar het beeldhouwen.
In 1988 maakte hij een installatie van zes houten objecten en een van deze objecten was het middenstuk van een houten reddingsboot dat hij met gebruik van oude tekeningen gemaakt had. Welvingen in zijn houten kunstwerken bleven terugkomen. In 1988 maakte hij ook Hispano Suiza/Construction I, wat geinspireerd was door het chassis van een Hispano Suiza racewagen.

Construction I/ Hispano Suiza, 1988

Construction I/ Hispano Suiza, 1988

re 1924 Hispano Suiza Tulip wood
Een Hispano Suiza H6C ‘Tulipwood’ uit 1924

Per mail heb ik Ron een aantal vragen gesteld voor dit artikel en dit zijn de antwoorden die ik van hem heb gekregen:

Kun je aangeven wie je klanten zijn? Hoe weten ze je te vinden?

Direct na de academie ben ik gaan werken met Galerie Delta in Rotterdam. Delta bestaat nog steeds maar inmiddels werk ik ook met Ron Mandos Galerie in Amsterdam. Ik heb ook een aantal jaren gewerkt met Ambach & Rice Gallery in Los Angeles maar die hebben onlangs besloten de galerie niet voort te zetten. Ik denk nog na of ik een nieuwe galerie in de States ga zoeken. Mijn klanten vinden me via mijn galeries of ze komen mijn werk tegen bij andere klanten. Ook ben ik erg actief op internet. Met name heb ik zelf een dagelijks kunst weblog gehad tussen 2004 en 2007.

Kun je iets vertellen over de materialen waarmee je werkt en hoe je deze gebruikt om tot een nieuw object te komen? Welke onderwerpen inspireren je? Kun je een punt aangeven waarop je echt bent doorgebroken? Waarmee kwam deze doorbraak?

Ik heb me als beeldhouwer altijd aangetrokken gevoeld door thema’s en technieken die niet per se uit de beeldende kunst komen. Na de academie maakte ik bijvoorbeeld ruimteschepen en modellen van fabrieken. Dus meer thema’s uit de modelbouw en kinderspeelgoed. Aanvankelijk werkte ik met heel verschillende materialen maar ook met licht, beweging en geluid. Er was bij vlagen wel belangstelling voor mijn werk maar de ‘doorbraak’ kwam toen ik me vanaf 1995 ging beperken tot het materiaal gebruikt hout. Ik maakte daar boot modellen van die voor de muur hingen. De eerste tentoonstelling daarvan was voor de opening uitverkocht en sindsdien kan ik structureel leven van mijn werk. Binnenkort dus al 20 jaar! Na enige jaren begon ik de
techniek als een beperking te ervaren. Ik zocht naar een manier om groter te werken in meer thema’s. In 2000 vond ik het antwoord. Ik ontwikkelde een techniek waarbij ik van hout reliëfs construeer die vervolgens worden bekleed met een laag mozaïek. Dit mozaïek bestaat uit gevonden hout dat wordt vast getimmerd. Het wordt niet geschilderd! Al het hout is door mij verzameld. Meestal vind ik het bij het vuilnis. Ik vind het fijn om iets bijzonders te maken van ‘waardeloos’ materiaal.

Heb je ooit overwogen iets te maken dat met horloges en/of uurwerken te maken heeft?

Ja, in de lange lijst met ideeën voor de toekomst staat ook een horloge. Ik denk dan aan een vroeg quartz / digitaal / lcd horloge. Misschien een klassieke Casio, maar het zou ook zomaar een Russische Poljot of Sekonda kunnen worden. Ik moet er echter wel bij zeggen; mijn lijst met opties is erg lang en ik weet niet wanneer dit gaat gebeuren.

re Sekonda

re Russisch quartz horloge

Ter afsluiting hetgeen waar het allemaal om gaat, de onvoorstelbaar mooie kunstwerken van Ron van der Ende:

Fishing Trawler, 2004 (175x185x16cm), bedrijfscollectie Rotterdam

Fishing Trawler, 2004 (175x185x16cm), bedrijfscollectie Rotterdam

Lunar Orbiter, 2006 (120x121x12cm), privé collectie Rotterdam

Lunar Orbiter, 2006 (120x121x12cm), privé collectie Rotterdam

Limo1, 2009 (184x115x12cm), studio

Limo1, 2009 (184x115x12cm), studio

Limo1 is based on the Cadillac Fleetwood state car to Ronald Reagan in the early eighties

Limo1 is based on the Cadillac Fleetwood state car to Ronald Reagan in the early eighties

Bathyscape Trieste, 2010 (110x84x12cm), privé collectie Rotterdam

Bathyscape Trieste, 2010 (110x84x12cm), privé collectie Rotterdam

Drifting North, 2010 (242x108x16cm), privé collectie NY (USA)

Drifting North, 2010 (242x108x16cm), privé collectie NY (USA)

Voiture Balai studio, 2010 (225x112x10cm), privé collectie Rotterdam

Voiture Balai studio, 2010 (225x112x10cm), privé collectie Rotterdam

KOValkyrie, 2010 (212x130x15cm), privé collectie Rotterdam

KOValkyrie, 2010 (212x130x15cm), privé collectie Rotterdam

Holocene, 2013 (160x168x16cm), privé collectie Rotterdam

Holocene, 2013 (160x168x16cm), privé collectie Rotterdam

Watershed (Yosemite), 2013 (180x200x12cm), Mirror Lake project iov de Staat der NL

Watershed (Yosemite), 2013 (180x200x12cm), Mirror Lake project iov de Staat der NL

380HP, 2014 (194x164x12cm), studio

380HP, 2014 (194x164x12cm), studio

Airstream R.V., 2012

Airstream R.V., 2012

Axonometric Array, 2008, studio

Axonometric Array, 2008, studio

Corsair, 2010 (180x87x12cm)

Corsair, 2010 (180x87x12cm)

Phoenix: Rise! (Pontiac Firebird Trans-Am), 2011

Phoenix: Rise! (Pontiac Firebird Trans-Am), 2011

Detail Phoenix: Rise!

Detail Phoenix: Rise!

Ship Section (185x195x16cm), privé collectie Rotterdam en de kunstenaar zelf

Ship Section (185x195x16cm), privé collectie Rotterdam en de kunstenaar zelf

maart 29th

19:17
Personen